Ali Sami Yen'e Veda

Konuk yazarımız Hıfzı Rıza Çıkıkçı'ya Ali Sami Yen ile ilgili hatırası için teşekkür ediyoruz.

İnsanı hayatında oyalayacak şeyler azaldığında aklına gerçek aşkı gelir derler. Öyle bir dönemdeyiz tam da tesadüfle 2 dostumla daha birlikte. Sene 2006, kupada Kadıköy'de 2-1 verdiğimiz maçın rövanşı var. Var da ben İzmir'de yaşıyorum, haliyle maç hafta içi, eczacılık öğrencisiyim laboratuvar dersim var maç günü, gitmezsem kalacağım, ertesi gün sınav var derken fazla uzatmayayım tek yol aksam uçakla gitmek. Maçtan sonra da otobüse atlayıp dönmek. "Gider miyiz gideriz tabi oğlum" diye bir arkadaşı daha gazlayıp, İzmir'den atlıyoruz uçağa. Saati çok kritik ama, indikten 1 saat sonra maç var. Eh indik uçaktan. Bindik taksiye trafik muazzam tıkalı, şoför abi de bizden çıktı bütün numaralarını sergiliyor ama yok mümkün değil. Neyse maça 10 dk kaldı otobandan Sami Yen'e ayrılan yolda tamamen durdu trafik. Dedi "İnin yürüyün", daha çabuk gidersiniz. "Tamam" dedik atladık. Başta 3 kişiydik dediklerimin diğer 2si de bizi bekliyorlar durmadan söverek, mesajlar falan. Bir koşuşumuz var arabaların arasından, yönetim görse Ribery kaçtı diye üzülmeyecek. Düdük çaldı çalacak büfede yakaladık bizimkileri kan ter, kalan biraları sallayıp sprinte devam, devam da statta da izdiham. Zaten 2 saat önceden gelsek zor yer bulacakmışız eski açıkta. Yarı görür yarı görmez ama hep bağırır, gollere sevinir görmese de vaziyetinde rüzgar gibi geçti maç. 3-2 aldık ama elendik.

Çıktık bindik döndük. Hiç olmamış gibi. Rüyada sevdiğini görürsün ya hani, hem sevindiren hem üzen rüyalardır onlar, kalbin deli gibi uyanırsın bir de bakmışsın geçmiş herşey öyle işte. Sevgili ya adı üstünde seviyosun ya işte üzse neolacak ki. Sevmişsin ya sevindirmiş ki. Ağlatmış ya sevinçten. Ben o yolları koşmuşum da nolmuş. E aşıksam ben sana, seni var eden adama ,senin yaşadığın yer olan mabede de aşığım tabi ya. Benim de evimdi orası. Biliyorum bu yüzden gidişat kötü bu yıl çok üzülüyosun evinden ayrıldığın için, ağlıyorsun, bizi de ağlatıyosun ama 'etme' demiş Mevlana, sen üzülürsen biz ölürüz be Galatasarayım. Yeni evimizde çok daha güzel şeyler yaşayacağız üzülme. Birlikte alışacağız. Orası da yuvamız. Bu arada seni çok özledim. Sevgiler , saygılar...