20 Şubat 2013 Çarşamba

Yürüyoruz Biz Bu Yolda

7 yaşındaydım Şampiyonlar Ligi heyecanını ilk yaşadığımda. Kıytırık Cork City maçıyla ilgili o zamandan hatırladığım yegane olay Kubilay'ın frikik golü sonrası klasik uçak sevinci. Manchester maçları ise bugün artık yirmili yaşlarının sonlarına gelen Galatasaraylılar için bambaşka bir anlam ifade eder. Hala akla geldikçe gözlerde birkaç damla yaş oluşturan maçlardan biridir Manchester. Neuchatel ve Monaco maçlarına yetişemeyenler için ilk Avrupa zaferidir. Galatasaray Avrupa'da hala bir markaysa, İngilizler kendi aralarında konuşurken Galatasaray'ın adını hala korkuyla anıyorlarsa işte o maç bunların en büyük sebebidir. Kimilerinin aklına Ümit Aktan gelir ilk, kimilerinin Şımaykıl, kimilerinin Mahsun Kırmızıgül. Benimse o çocuk aklımla
hayatımda en gururlu olduğum gecelerden biridir. Ben oturduğum ilçeyi 17 Mayıs 2000 gecesi hariç bir daha hayatım boyunca hiç o geceki gibi görmedim.

İşte böyle başladı Galatasaray için Şampiyonlar Ligi macerası tam 20 sene önce. Arada ne maçlar yaşandı, ne sevinçler, ne üzüntüler. Sevinçten ağlatan Athletic Bilbao, Milan, Real Madrid maçları, belki de hayatımda göz yaşlarımın en çok aktığı Athletic Bilbao deplasmanı. Bugünse bambaşka bir yerdeyiz. 2 sene önce bu zamanlarda "kümede kal" diyerek dalga geçilen takım bugün Avrupa'nın en büyük 8 takımı olma yolunda. Maçın analizi, nasıl oynamamız gerektiği herkesin kafasında yüzlerce kez yapıldı belki. O yüzden bu konulara girmeyeceğim hiç. Benim bugün düşündüklerim bambaşka çünkü. Kaybedebiliriz de bu gece, sonunda elenebiliriz de. Ama elimizde çok büyük bir fırsat var artık. Yıllardır bahsettiğimiz Şampiyonlar Ligi takımı olma geleneğini bu sene başlattık biz. Dün hocanın basın toplantısını izlediğimizde o kadar rahat bir şekilde görülebiliyor ki bu. Bu yüzden mutluyum ben, dertlerimiz yine 96-2000 senelerinde olduğu gibi çok farklı artık suyun karşı yakasıyla.

Hedefler o kadar değişti ki 2 sene içinde, "bu turu geçersek bizi Yarı Final bile kesmez kimseyi" cümlesini kurabiliyor artık hoca. Bir devrim başladı geşen sene, en dipten çıktık yola, ilerledik ve şu anda bulunduğumuz konum inanılmayacak kadar güzel. 2 sene önce konuştuğumuz konularla şimdikiler arasındaki uçurum, yıllar önceki gibi futbolla ilgisi olmayan insanları bile bu gece o maçı izletmek sorunda bırakmak, karşı yakadan bir bir dökülen itiraflar, işte bunlar beni bugün gururlandıran detaylar.
Bu yolun sonu nereye çıkar bilemeyiz. Hepimizin beklentisi 2 hafta sonra Avrupa'nın en büyük 8 takımından biri olma yönünde tabii ki. Basının haftalardır bahsettiği gibi zayıf, ahı gitmiş vahı kalmış bir takım olmayacak karşımızda, Avrupa tecrübesi son yıllarda bizden çok daha fazla, bu yıl için tek hedefi bu maç olan bir takımla karşılaşacağız. Ama netice ne olursa olsun, biz artık bir yola girdik ve bu yolun sonu bu gece olmasa bile yakın bir zamanda çok güzel sonuçlara çıkacak.

Zamanında bize sıradan gelen o Şampiyonlar Ligi müziğini son yıllarda içimizde hep bir buruklukla dinliyorduk, artık keyfini çıkarmanın vakti.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder